شهید مجید جعفری بزرگ آباد، زاده روز نهم مرداد ماه سال 1330 در روستای بزرگ آباد از توابع ارومیه، از دانشجویان فعال در مبارزه با رژیم ستم شاهی بود،از این بابت،چند سالی طعم تلخ زندان و شکنجه را نیز تحمل کرد.
پس از پیروزی انقلاب، تحصیلات اش را در رشته مهندسی فیزیک به پایان رساند، به اهواز رفت تا در راه اندازی سپاهآن جا سهیم باشد، مسوولیت تعاون و سپس تدارکات و پشتیبانی سپاه استان و محورهای جبهه را بر عهده گرفت و سر آخر روز هجدهم آبان ماه سال 1359 در دزفول به شهادت رسید.
مادرش از ساده زیستی او می گوید
مجید هیچ وقت لباس تازه نمی پوشید و اگر این جا هم از حراجی لباس دست دوم می خرید، وقتی برمی گشت، می دیدم شلوار کهنه ای به پا دارد. می گفتم که شلوارت کو؟ می گفت که دادم به کسی که نیاز داشت و از زور بی جایی و بی پولی، کنار خیابان افتاده بود.
هر وقت می آمد با دوستان مقدسش و منطقی تر از خودش بودند که به
خانه می آمدند من ندیدم که نماز شب یا ظهر رانخوانده غذا بخورندو خلاصه خیلی ساده زندگی می کردند. مجید درس دبیرستان می خواند که یک روز دیدم به
خانه آمد و مقداری نان و یک دانه گوجه فرنگی برداشت و مشغول خوردن شد.
گفتم که مجید! من غذا پخته ام، چرا نان و گوجه می خوری؟ خندید و گفت که دوست ندارم مادر! من نمی خواهم غذای لذیذ بخورم. الان که از این گوجه و نان خوردم، دیگه نمی توانم غذای دیگری بخورم. هیچ وقت نباید دو نوع غذا بر سر سفره بیاوری.
دوستان اش که جمعه ها با مجید به کوه نوردی می رفتند، تعریف می کنند
وقتی به روستایی می رسیدیم، مجید هر قدر می توانست به بچه های روستایی کمک می کرد. علاقه زیادی داشت که به فقرا کمک کند. در کنار کوهنوردی و کارهای مختلف فرهنگی، بحث سیاسی هم یکی از مشغولیت های دائمی ما بود.
منبع: aviny.com
